Παρουσιάσεις 2001 - 2002

Μήτσος Κασόλας – 17 Φεβρουαρίου 2002

Παρουσίαση των βιβλίων: «Το σάπιο νερό» και «Το Γένος το ιερό και το βέβηλο»

ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΗΤΣΟ ΚΑΣΟΛΑ
 
Μπορεί ένας κόκκος άμμου να σπουδάζει τέχνες , κινηματογράφο, θέατρο, φωτογραφία οπερατέρ; Να μεταμορφώνεται σε συγγραφέα βιβλίων , σεναρίων, σε δημοσιογράφο, ποιητή;

Κι όμως σαν κόκκος άμμου ήρθε από την άκρη του σύμπαντος πριν 66 χρόνια, επικονίασε τον πλανήτη γη , τον κατοίκησε και τον κατέκτησε με τις τέχνες και τα ταλέντα του. Όμως όχι, ο Μήτσος Κασόλας διατείνεται πως όχι , ο άνθρωπος δεν είναι ένας κόκκος άμμου, ένας άσκεφτος κόκκος άμμου . Ο άνθρωπος είναι από μόνος του μια απέραντη αμμουδιά λέει με αμέτρητα , δισεκατομμύρια κύτταρα-κόκκους , που το κάθε του κύτταρο υπάρχει και νοιάζεται για τη μοίρα και την ύπαρξη του άλλου. Είναι ίσως μια μικρογραφία του σύμπαντος , που αυτό που της δίνει αξία πρωτίστως είναι η ΑΓΑΠΗ και το ΧΑΜΟΓΕΛΟ του κάθε παιδιού. Αξίες υπέρτατες και διαχρονικές.

Και εδώ στέκομαι και αναρωτιέμαι. Γιατί γεννιόμαστε με κλάμα; Ποιο μήνυμα μεταφέρει αυτό το κλάμα ; Μήπως οι πρώτες συσπάσεις στο πρόσωπο ενός ανθρώπου είναι και η πρώτη ένδειξη πως το θείο δώρο ,αυτό της έκφρασης , που κουβαλάμε και που μόνο εμείς σε ολόκληρο το ζωικό βασίλειο επιλεγήκαμε να βιώνουμε, δεν έχουμε μάθει να το δεχόμαστε με ευγνωμοσύνη , αλλά αντίθετα με ενοχές πολλές φορές , θεωρώντας πως την ώρα που εμείς χαμογελάμε άλλοι άνθρωποι υποφέρουν ;

Αντίθετα νομίζω πως το γεγονός ότι βλέπουμε και αντιλαμβανόμαστε τον τόσο πόνο γύρω μας , μας δημιουργεί το χρέος να πλατύνουμε το χαμόγελο κάνοντάς το να κατακτήσει όλο και περισσότερα παιδικά πρόσωπα.

….αν η Αγάπη είναι η πιο βαθιά γνώση του ανθρώπου , τότε το χαμόγελο είναι ο καρπός της γνώσης αυτής και ο ανθός της το όνειρο , μας λέει ο Μήτσος Κασόλας στο βιβλίο του το Γένος το Ιερό και το Βέβηλο .

Η Αγάπη και το χαμόγελο ενός παιδιού είναι αξίες που δεν θάπρεπε να διαπραγματεύονται.

Σήμερα που το χαμόγελο βγαίνει πιο εύκολα από ποτέ στον πλειστηριασμό, οφείλουμε να αντισταθούμε.

Πώς όμως κερδίζεται ένα χαμόγελο;

----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Κώστας Μουρσελάς – 31 Μαρτίου 2002

Παρουσίαση του βιβλίου: «Βαμμένα κόκκινα μαλλιά»

ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΜΟΥΡΣΕΛΑ
 
Κοιτάζω την παιδική του φωτογραφία , όπως δεν τον γνώρισα όπως τον φαντάζομαι σαν παιδί , στο τότε που τίποτα δεν μαρτυρούσε την μετέπειτα πορεία του.

Γεννημένος στον Πειραιά , σε μια λαϊκή γειτονιά, πάντα τα βήματά του και ο νους του επιστρέφουν εκεί και νοσταλγεί, εκεί επανατροφοδοτεί τις μνήμες του .

Η αγάπη του για την μουσική από τη μια (μαθαίνει βιολί) , η αγάπη για την συγγραφή από την άλλη. Τελικά διαλέγει το ρόλο του συγγραφέα.

Θάμουν γύρω στα 13 με 14 όταν η τηλεόραση πρόβαλε το ΕΚΕΙΝΟΣ ΚΑΙ …ΕΚΕΙΝΟΣ ,δηλαδή πάνω στην αρχή της εφηβείας μου με τις πρώτες επαναστάσεις και με ό,τι συνεπάγεται αυτή η περίοδος στον άνθρωπο. Όσοι από εσάς έβλεπαν τότε εκείνη τη σειρά ,ίσως μπορούν να μοιραστούν την συγκίνηση που νοιώθω σήμερα να έχω εδώ δίπλα μου τον εμπνευστή και δημιουργό της.

Ένας πολυβραβευμένος συγγραφέας που έχει στο ενεργητικό του πολλά θεατρικά όπως η κυρία δεν πενθεί , Ω ! τι κόσμος μπαμπά αλλά και πολλά άλλα .Πιο πρόσφατο το μυθιστόρημά του βαμμένα κόκκινα μαλλιά που έγινε και σήριαλ .

…..γράφω , ίσως γιατί θέλω να κατανοήσω την εποχή μου , να την δω πέρα από τα φαινόμενα ή και να ανακαλύπτω τις αιτίες των συμπεριφορών μας , να εντοπίσω δηλαδή έναν - έναν τους παράγοντες εκείνους που μας οδηγούν σε πράξεις και συμπεριφορές πανάθλιες , υποκριτικές , κανιβαλιστικές ή απλώς ανόητες , λέει ο ίδιος.

Κοιτάζω ξανά τη παιδική του φωτογραφία , τον κοιτάζω και στο σήμερα. Βλέπω εμφανή σημάδια της παιδικής του έκφρασης, αυτά που με τα χρόνια γίνονται ένα με τον εαυτό μας και μας συντροφεύουν για να μας υπενθυμίζουν διαρκώς πως υπήρξαμε παιδιά , πατήσαμε στα ίχνη της αθωότητας .

Μιλάμε όλοι για την παιδική αθωότητα, όμως προβληματίζομαι αν υπάρχει .Μήπως έχει διαβαθμίσεις όπως η έννοια της ειρήνης και της ελευθερίας; Άραγε κουβαλάμε αθωότητες και ενοχές στα κύτταρά μας ;

Γεννιόμαστε εντέλει αθώοι ή ένοχοι; 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Τάκης Θεοδωρόπουλος - 27 Ιανουαρίου 2002

Παρουσίαση των βιβλίων: «Η τρέλλα του μεσημεριού» και «Το αδιανόητο τοπίο»

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αλκυόνη Παπαδάκη  - 21 Απριλίου 2002

Παρουσίαση των βιβλίων: «Βαρκάρισσα της χίμαιρας» και «Η μπόρα»

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αλέξης Σταμάτης – 7 Απριλίου 2002

Παρουσίαση του βιβλίου: «Μπαρ Φλωμπέρ»

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 ------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Μαρία Ευσταθιάδη – 3 Νοεμβρίου 2002

Παρουσίαση του βιβλίου: «Σχεδόν μελό»

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Γεράσιμος Δενδρινός – 29 Σεπτεμβρίου 2002

Παρουσίαση του βιβλίου: «Απέραντες συνοικίες»

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Άλκη Ζέη – 19 Μαΐου 2002