Κατερίνα Παπουτσή

Ένα τραγούδι για την Άννα

Στίχοι: Κατερίνα Παπουτσή
Μουσική: Ευαγγελία Παπανικολάου

Απλώθηκε κοντά μας η σκιά σου
σαν μίσχος που φυτρώνει ξαφνικά
και βόλεψες τα δικαιώματά σου
σε πάγκους λαϊκής και σε σκαλιά.
Σκυφτός απ’ το φορτίο του ο ώμος
μικρό το περιθώριο, στενό
κι’ ας ήτανε απέραντος ο δρόμος
που πήρες για να φτάσεις ως εδώ.

Η ψυχή φυλακή, στων ματιών σου τη γη
κάθε τόσο ξεσπάει η μπόρα
σκοτεινιάζει νωρίς, ξένη είσαι θαρρείς
τι κι αν πόνεσες γι’ αυτή τη χώρα.
Στων συνόρων εντός ποιας πατρίδας λυγμός
μεσ’ στη νύχτα ξανά σε ζώνει
είσαι σκόρπια πληγή, Παναγιά μου κι αργεί
το ξημέρωμα για να σε σώνει.

Τα όνειρα που έφερες μαζί σου
δεμένα σε κοντέινερ με σκοινί
τραβάς απ’ το τσιγάρο της ζωής σου
λαθραία ρουφηξιά κάθε πρωί.
Κλεισμένος ο ορίζοντας μπροστά σου
τις πόρτες αν θ’ ανοίξει δεν σου λεν
χιλιόμετρα μετράν τα βήματά σου
μα εσύ έχεις μπροστά σου το μηδέν.

Η ψυχή φυλακή…

Το ήθελες να είναι χαραγμένο
στο πίσω μέρος σε χρυσό σταυρό
σαν άκουσες χιλιοτραγουδισμένο
πως είναι τ’ όνομά σου το μικρό.
Για σένα όμως κανείς δεν τραγουδάει
δεν είσαι η Αννούλα του χιονιά
μια Άννα όπως όλες και κρατάει
αιώνες τούτη η βαρυχειμωνιά.

Η ψυχή φυλακή…