2003 - Καλήν Εσπέραν κυρ’ Αλέξανδρε

22 Δεκεμβρίου 2003

Βραδιά - αφιέρωμα στη ζωή και το έργο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.



ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ


- Αφηγήτρια

- Απολυτίκιο Χριστουγέννων

- Κοντάκιο Χριστουγέννων

- Αφηγητής

- Η κιβωτός της ιστορίας και της σοφίας

Στίχοι: Ε. Παπανικολάου - Μουσική: Δ. Ανδρώνης

- Αφηγητής

- ΑΙΝΟΙ

- Αφηγήτρια

- Η κιβωτός της παράδοσης

Στίχοι: Ε. Παπανικολάου - Μουσική: Δ. Ανδρώνης

- Κάλαντα Πρωτοχρονιάς (Ικαρίας)

- Αφηγητής

- 1ο διήγημα: “Ο ξεπεσμένος Δερβίσης”

- Η κιβωτός των μύθων και του Άη Βασίλη

Στίχοι: Ε. Παπανικολάου - Μουσική: Δ. Ανδρώνης

- Αφηγητής

- Καταβασίες

- Αφηγήτρια

- Κάθισμα

- Κάλαντα Χριστουγέννων (Αστυπάλαιας)

- 2ο Διήγημα: “ Ο Έρωτας στα χιόνια”

- Εξαποστειλάριο, Μεγαλυνάρια

- Αφηγητής

- Τραγούδι για τον Παπαδιαμάντη

σε στίχους του Δημήτρη Γιαλαμά και μουσική του Χρήστου Τσιαμούλη

- Δέηση για την ψυχή του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

Ποίημα του Λάμπρου Πορφύρα

- Η κιβωτός φάρος της ζωής

Στίχοι: Ε. Παπανικολάου - Μουσική: Δ. Ανδρώνης

- Επίλογος
(Απόσπασμα απ’ τις Ψηφίδες της Έφης Αιλιανού)

- Κάλαντα των Φώτων (Πάτμου)


- Επιμέλεια και παρουσίαση βιογραφικών στοιχείων: Θανάσης Βαβλίδας

- Τα αποσπάσματα απ’ το διήγημα “Η Ντελησυφέρω” και το ποίημα του

Λ. Πορφύρα απέδωσε η Πόπη Παπαγγελή

- Τα διηγήματα διάβασαν οι ηθοποιοί:

Παναγιώτης Βασιλείου - Μαρία Καστάνη


- Επιμέλεια - κατασκευή σκηνικών: Μπάμπης Μυτηλιναίος

- Διεύθυνση φωτισμού: Μαρίνα Τσουρέ

- Επιμέλεια - παρουσίαση διαφανειών: Βούλα Ανδρώνη


- Έπαιξαν οι μουσικοί:

Δημήτρης Ανδρώνης (Συνθεσάιζερ)
Γιώργος Τσοκάνης (Τραγούδι - Συνθεσάιζερ)


- Χορωδία Βυζαντινής Μουσικής

Γεώργιος Χρονόπουλος - Βασίλειος Ρέπας - Βασίλειος Καλαμπόκης

Λάμπρος Τζώρας - Βασίλειος Δερμεντζίδης - Ανδρέας Πετράκης

Ιωάννης Τσίτσιλας - Αντώνης Λαζαρίδης - Δημήτριος Λιόγρης

Ιωάννης Σαρεντζιώτης


Χορωδία του Καλλιτεχνικού Εργαστηρίου Ελευσίνας

Κατερίνα Καρπατσέλη, Ελένη Γεωργίου, Κατερίνα Κατρή, Αθανασία Κατρή
Αγγελική Μάχλη, Ειρήνη Κανάκη, Θοδώρα Ζήνα, Τζένη Σιδέρη, Αιμιλία Πέππα, Φωτεινή Πέππα, Ελευθερία Ρήγου, Ισιδώρα Κονδύλη Έφη Δημοπούλου, Αναστασία Γεωργίου, Μαρία Μπαϊρακταρίδη, Παναγιώτα Τσίτσου, Κατερίνα Κυρίτση, Άγγελος Σαμπάνης
Θοδώρα Σιώζιου, Σωτηρία Μιχαήλ, Μαριλένα Σπέη, Ζωή Σαμπάνη, Μαρία Κόλλια, Αλέκα Ρούσση, Νάσια Σπέη, Μαρία Μιχαήλου, Ελπίδα Αθηναίου, Δέσποινα Σταύρου, Χριστίνα Οικονόμου, Ελένη Πολεμαρχάκη

Διεύθυνση: Ευαγγελία Παπανικολάου

Η ποιητική νοημοσύνη του Παπαδιαμάντη διατρέχει τις σελίδες του, συνεγείρει και μαγνητίζει τις λέξεις, τις υποχρεώνει να συναντηθούν σε μια φράση, όπως ο αέρας τα λουλούδια σ’ έναν αγρό.
Οδυσσέας Ελύτης

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης – Βιογραφικό σημείωμα


Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ο και Άγιος των γραμμάτων μας χαρακτηριζόμενος, γεννήθηκε στη Σκιάθο στις 4 Μαρτίου του 1851. Τέσσερις αδελφές κι ένας αδελφός θα είναι η μόνη περιουσία που θα κληρονομήσει από την φτωχή οικογένειά του. Με την αγωνία της Παιδείας ο ίδιος, αν και χωρίς τα μέσα να προχωρήσει, με δυσκολία θα τελειώσει το σχολείο, κι αμέσως μετά, το 1872, θα φύγει για το Άγιον Όρος μαζί με τον φίλο του Νικόλαο Διανέλο, αργότερα μοναχό Νήφωνα.

Ο Παπαδιαμάντης μετά λίγους μήνες θα επιστρέψει στον κόσμο: δεν θεώρησε τον εαυτό του άξιο για το Σχήμα. Με την επιστροφή του, εγγράφεται στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία ποτέ δεν θα αποφοιτήσει. Βγάζει τα προς το ζην του πενιχρού υλικά βίου του προγυμνάζοντας μαθητές. Μόνος του θα μάθει αγγλικά και γαλλικά στα πρώτα χρόνια των σπουδών του. Φίλος και σύντροφός του σ' αυτά τα χρόνια ο λογοτέχνης εξάδελφός του Αλέξανδρος Μωραϊτίδης, αργότερα μοναχός.

Ο Μωραϊτίδης θα τον φέρει σε επαφή με λογοτεχνικούς και δημοσιογραφικούς κύκλους της εποχής, κι ο Παπαδιαμάντης θ' αρχίσει να βλέπει τα έργα του να δημοσιεύονται στον ''Ραμπαγά'', στον ''Νεολόγο'' της Κωνσταντινούπολης, στο ''Μη Χάνεσαι'' και στις εφημερίδες ''Εφημερίς'' και ''Ακρόπολις''. Γρήγορα οι συνεργασίες του με περιοδικά και εφημερίδες θα αυξηθούν, αλλά, βιοποριστικό του επάγγελμα θα γίνει η δημοσιογραφία κι οι μεταφράσεις. Οι προοπτικές φαίνονται μεγάλες για μια επιτυχή δημοσιογραφική και λογοτεχνική πορεία στην Πρωτεύουσα, όμως αυτό δεν συγκινεί τον ''κοσμοκαλόγερο'', τον μοναχικό και ταπεινό Παπαδιαμάντη. Οι μόνες ώρες που φαίνεται να χαίρεται στην Αθήνα είναι εκείνες που περνάει με τους απλούς καθημερινούς λαϊκούς ανθρώπους, κι εκείνες που ψάλλει στον Αγιο Ελισσαίο στο Μοναστηράκι. Δεξιός ψάλτης ο Παπαδιαμάντης, αριστερός ο Μωραϊτίδης, κι ιερέας ο προσφάτω αγιοποιηθείς Αγ. Νικόλαος Πλανάς, ο βιώσας την Ταπείνωση. Πέρα από την δυσκολία του να προσαρμοστεί στην πρωτεύουσα, παθαίνει και ρευματισμούς στα χέρια, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να συνεχίσει τη δημοσιογραφική του εργασία.

Χωρίς κανέναν οικονομικό πόρο θα επιστρέψει στη Σκιάθο όπου, άρρωστος, θα αφεθεί για λίγο στις φροντίδες των αδελφών του. Θα προειδεί τον θάνατό του, και την δυσκαταποσία των τελευταίων ωρών του, και θα ζητήσει να τον κοινωνήσει ο ιερέας της ενορίας του δύο μέρες πριν.

Κοιμήθηκε στις 3 Ιανουαρίου του 1911.
(… ψάλλων τρεμουλιαστά “την χείραν σου την αψαμένην ...” - το τροπάριο από τις Ώρες της εορτής των Φώτων που επέκειτο).



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου