Μιχάλης Λεβέντης

Το πρώτο ταξίδι

Ποίηση: Μιχάλης Λεβέντης
Μουσική: Παύλος Κατούδης

Ας γέμισα τ' αμπάρια του
παιχνίδια παιδιών για φυλαχτά
ή χάρτες για τους δρόμους.
Στο πρώτο μου ταξίδι
κάποιος άλλαξε τα κύματα
σ' εγωισμούς.

Κι έτσι με στέλνουν στον αφρό
κι έτσι με ρίχνουν στο βυθό
μια στην παλάμη του Θεού
μια στον γκρεμό.

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Το καράβι

Ποίηση: Μιχάλης  Λεβέντης
Μουσική: Χρήστος  Κούλης

Πλέει το καράβι, πλέει
με τα χρώματα,
φτάνει στο λιμάνι και χάνει
τα αρώματα.

Πώς να συναντήσει την ειρήνη
στων ανθρώπων τα κύματα;
Τίποτα δεν θα του μείνει,
σβήνουν οι αγάπες και τα νοήματα.

Κλαίει το κορμί μου, κλαίει
σαν θάλασσα
για όσα δεν βρήκα ή για όσα
γρήγορα τα έχασα.

Πώς να συναντήσω την ειρήνη
στων ανθρώπων τα κύματα;
Τίποτα δεν θα μου μείνει,
σβήνουν οι αγάπες και τα νοήματα.

------------------------------------------------------------------------------------------------------

Οι ρίζες

Ποίηση: Μιχάλης Λεβέντης
Μουσική: Παύλος Κατούδης

Οι ρίζες
που άπλωσες άφοβα
στο σώμα μου,
που έχεις για χώμα σου,
βυθίζονται όλες τους
σε κύτταρα μαρμάρου.

Θραύσματα
μιας αρχέγονης ενέργειας.
Θραύσματα μιας αρχέγονης,
οι απολήξεις τους.

Οι μνήμες
που άνθισαν πάνσοφες
στο σώμα μου,
που έχεις για χώμα σου,
στηρίζονται όλες τους
σε κύτταρα μαρμάρου.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

Βλέμμα παλίρροιο

Ποίηση: Μιχάλης Λεβέντης
Μουσική: Παύλος Κατούδης

Σαν ρίχνω βλέμμα παλίρροιο στο παρελθόν
της άμμου, των σπηλαίων, των απόκρημνων βυθών
με τις πολύχρωμες ζωές και τους εξώχρωμους
θανάτους τους, ριγώ.

Βυθίζονται, δεν αφανίζονται οι γεμάτες στιγμές.
Γίνονται μόνο υδρόβιες και κρύβονται.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

Βότσαλο καθρεφτάκι

Ποίηση: Μιχάλης Λεβέντης
Μουσική: Παύλος Κατούδης

Γεννιούνται τα ταξίδια
για να μαθαίνουν οι άγκυρες.
Τι άλλο από άγκυρα κι εγώ
με το κορμί μου ταξίδι
στους παφλάζοντες πόνους.

Τρίλιες αμετανόητες
ξυλανεμώνης στην ξερολιθιά
τα δρύινα πάλι.
Σαλπάρω μαζί τους.

Βυθών αβέβαιων σίγουρα μάταια
τα φίλυδρα ξημερώματα μάτια σου.
Κάθε δωδέκατη φθορά
μομφές αυτάρεσκες μου χαρίζουν

χαρούμενο βότσαλο καθρεφτάκι.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Να το σκαρί

Ποίηση: Μιχάλης Λεβέντης
Μουσική: Παύλος Κατούδης

Να το σκαρί της εχέμυθης ποίησης,
που έχει δύο τούφες άσπρη καλημέρα
για πανί.

Να το σκαρί της εχέμυθης ποίησης,
φτιαγμένο από μια πινελιά σελήνια
του  Van  Rose,

με πτυχωτές επιθυμίες να χύνεται ο υγρός
επικονιαστής της ύπαρξης,
πάνω στην χλόη της άνοιξης μέσα μου
να το κορμί της.