Δημήτρης Κουτραφούρης

Το ξύπνημα του ποιητή

Ποίηση: Δημήτρης Κουτραφούρης
Μουσική: Παύλος Κατούδης



του Βάκχου τον ετύλιξαν μεθυστικά τα μύρα
κι έγειρε λίγο στην κρυφή των αμπελιών κλιτύ
μα οι θεοί μ' ένα μικρό γλυκό χάδι στη λύρα
μ' έν' αυλισμό ανάλαφρο τον ξύπνησαν ποιητή

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Στο πλοίο της επιστροφής

Ποίηση: Δημήτρης Κουτραφούρης
Μουσική: Δημήτρης Ανδρώνης



Γιατί να κλαίει άραγε εκείνο το κορίτσι
στην κουπαστή του πλοίου μας ανάλαφρα γερμένη,
τ΄ ωραίο κορίτσι με την όστρια στα μαλλιά,
γιατί να κλαίει με το φως του ήλιου στεφανωμένη.

'Ενας μικρός αναστεναγμός ή ψίθυρος στα χείλη
“ 'Ηλθα από μέρη μακρινά, τώρα πηγαίνω πίσω ”.
Νύμφη σεμνή κι αληθινή, του ονείρου θυγατέρα
νομίζω πως σ΄ αγάπησα. “ Δεν θα ξαναγυρίσω ”.

Τέλος καλοκαιριού, ναυαγισμένο φως
στα μάτια ξεχασμένος της ευτυχίας ο κάματος.
Θάλασσ΄ ανύμφευτη, πικρή ερωτική αφορμή
για μια στιγμή ξαπόστασε κι ο θάνατος.

Τι θ΄ απομείνει όταν σβήσει αυτό τ΄ απόγεμα
μέσα στο συμπονετικό κι άγνωμο βράδυ,
όταν στεγνώσουν τ΄ αργυρά της δάκρυα
και η μορφή της σαν χαθεί στης λήθης το σκοτάδι...

Οι έρωτες των καραβιών πεθαίνουν στο μουράγιο,
κάθε ταξίδι πόλεμος, αίμα κάθε μου λέξη.
Η θάλασσα ατελείωτη κι η απαντοχή μου λίγη...
Το Αιγαίο των ματιών της ποιος θα πρωτοταξιδέψει.

1 σχόλιο: